Μονώσεις ταρατσών
Τα δώματα είναι εκείνα τα τμήματα του εξωτερικού κελύφους που δέχονται εντονότερα από όλα τα άλλα τις περιβαλλοντικές επιδράσεις (βροχή, χιόνι ,παγετός ,αέρας, ηλιακή ακτινοβολία, θερμοκρασιακές καταπονήσεις κλπ). Η έντονη καταπόνηση τους είναι ένας από τους λόγους που προκαλούν τις περισσότερες φθορές σ' αυτά. Αποκολλήσεις υλικών, διογκώσεις στις στρώσεις, πρόωρη γήρανση των στεγανοποιητικών και θερμομονωτικών υλικών, θραύσεις και ρηγματώσεις, σχηματισμός εξανθημάτων και κηλίδων στην οροφή είναι οι πλέον συνήθεις φθορές που εμφανίζονται στα δώματα και που, ως επί το πλείστον, οφείλονται στην ελλιπή, κακή ή πλημμελή μόνωση τους.
Ο σωστός σχεδιασμός στις μονώσεις και η τήρηση των βασικών αρχών της οικοδομικής αποτελούν τις βασικές προϋποθέσεις για την ελαχιστοποίηση όλων αυτών των προβλημάτων και την ορθή λειτουργία του δώματος. Επιπροσθέτως, η συνεχής συντήρηση και η αποκατάσταση τυχόν εμφανιζόμενων φθορών συμβάλλουν στην επιμήκυνση της διάρκειας της ζωής τους.
Στεγανοποίηση υπογείων
Η υγρασία που προέρχεται από το έδαφος είναι από τις σοβαρότερες μορφές υγρασίας. Οφείλει την παρουσία της σε υπόγεια ή επιφανειακά νερά ,στάσιμα ή κινούμενα και μέσω των τριχοειδών αγγείων του εδάφους και των δομικών υλικών ανέρχονται στο κτίριο. Προσβάλει αδιακρίτως κάθε κατασκευή, διεισδύοντας από τα πλευρικά τοιχία, τα θεμέλια και από την πλάκα του υπογείου ή του ισογείου που έρχεται σε επαφή από το έδαφος.
Όταν ο υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας είναι πάνω από την στάθμη της θεμελίωσης η ενδεδειγμένη λύση είναι αυτή της στεγανολεκάνης, που αντιμετωπίζει ενιαία την θεμελίωση και τα περιμετρικά τοιχία του υπογείου.